Acordaste de...
- Aquel tempo, cando as decisións importantes tomabanse mediante un práctico... "Pito-pito gorgorito... ¿ónde vas ti tan bonito?"... a era verdadeira... pim pom fora!"
- Podíanse deter as cosas cando se complicaban cun simple..." Non valeu" ou "Iso non vale" ou "Trampa, noon, trampa"
- Os erros arreglabanse dicindo simplemente..."Comezamos outra vez"
- O peor castigo e condena era que che fixeran escribir 100 veces... "Non debo..."
- Ter moitos cartos, so significaba poder comprarte un xeado ou unha bolsa e chucherías a salida do cole...
-Facer unha montaña de area , podía mantenernos felizmente ocupados durante toda unha tarde...
- Para salvar a todolos amigos nas collidas bastaba cun grito: "¡Por mín! ¡Por todos os meus compañeiros e por mín primeiro!"
- Sempre descubrías as tuas habilidades máis ocultas, a causa dun " ¿A que non fas esto?"
- Non había nada máis prohibido que xogar con lume...
- ¡TONTO O ÚLTIMO! Era o único que nos facía correr coma tolos ata que sentíamos que o corazón se nos saía do peito...
- O ladrón e policía eran so un xogo para o recreo, e por suposto eran moito máis divertido ser ladrón que policía...
- Os globos de auga eran a máis moderna, poderosa e eficiente arma que xamáis se inventara...
- A maior desilusión era so ser elexidos últimos para o equipo do cole...
- Os irmans maiores, eran o peor dos tormentos, pero tamén os máis fieis e feroces protectores.
- Nunca faltaban os caramelos que tiraban os Reises Magos, nin os cartos que nos deixaba o Ratonciño Pérez baixo a almofada...
- " GUERRA" só significaba arroiarse tizas e bolas de papel durante as horas libres na clase...
- Os xeados e a leite con galletas constituían o grupo dos alimentos básicos e esenciais.
- Quitar as rodas pequenas á bici significaba un gran paso na túa vida.
O maior negocio do siglo era conseguir cambiar os dez cromos repetidos polos que facía tanto tempo que buscabas...
-Facer cabanas con ramas cando íbamos de excursión ao campo entretiñannos durante horas... Ata que viñan avisarnos de que tiñamos que marchar e chorábamos desconsolados...
- Todos admirabante si lograbas cruzar a comba mentras saltabas...
- Era un gran tesouro si atopabas trozos de escaiola nos cubos do lixo e poder dibuxar no chan e xogar...
- Sentarnos frente ao televisor las 5 en punto cos ollos desencaixados para ver Barrio Sésamo
- Creerte superman o supergirl... e poñerte o "babi" do cole a modo de capa mentras subidos en calquer escalón desexabas con todas as tuas forzas poder volar coma eles...
- Todas estas simples cousas facíannos felices, non necesitábamos nada máis que un balón, unha combaey dous amigos cos que facer o ganso durante todo o día...EI PODES RECORDAR A MAIORÍA DESTAS COUSAS E CONSEGUIN QUE SONRIAS.
ENTONCES SIGNIFICA QUE TIVERON UNHA INFANCIA FELIZ...E QUE TODAVÍA LLES QUEDA DENTRO ALGO DO NENO QUE ÉRAMOS NON FAI TANTO TEMPOASÍ QUE ENVÍA ESTO AO QUE NECESITE UN PEQUENO DESCANSO NA SUA APRETADA E AXITADA VIDA DE ADULTO OU QUE ESTÁ ENTRANDO NELA E SE AGOBIA.
¡NUNCA PERDADES AO NENO Q LEVAMOS DENTRO!
ÉL/ELA DA SENTIDO A NOSA VIDAPor cierto... ¡¡O ÚLTIMO QUEDASE CON ELA!! Agora, llevala ti ...
P.D: Grazas Lule por este mensaxe tan bonito. Haber cando me fas un comentario creo k agora tocanche seis de golpe!!!! jejeej. Bks wapa!! Coidate:
domingo, 2 de diciembre de 2007
Infancia feliz!!!!
Acabame de chegar este correo e fixome evocar a miña niñez...... cando chegues a última frase..., ¡¡vas a sonrír!!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario