jueves, 13 de diciembre de 2007

Ricky Martin - Asignatura Pendiente





Tengo millas de vuelo para ir a Plutón
Tengo un club de fans en la Luna
Una casa gigante que veo desde un avión
Y en los ojos de algunos fortuna

Un ejército de alcahuetes
Una foto con Bush
Una suite en el Waldorf
Y más autos que amigos

Tengo ganas de no tener ganas
Tengo un par de mascotas que no saben quien soy
Y entre tanto que tengo
No encuentro razón suficiente pa' olvidarme de ti

De tu mano pequeña diciéndome adiós
Esa tarde de lluvia en San Juan
Con los besos que llevo conmigo
Que son solo tuyos y nunca te di
Por andar ocupado en el cielo
Me olvide que en el suelo se vive mejor
Mi boricua, mi india, mi amor,
Mi asignatura pendiente...

Mi boricua, mi india, mi amor,
Mi asignatura pendiente...

Tengo tres oficinas y un piso en New York
Y el rey Midas trabaja conmigo
Tengo varias razones para tener razón
De que no hay peor razón que el olvido

Tengo intacto al niño que fui
Tengo ganas de anclar
Y otras tantas de huir
A un sitio perdido

Tengo ganas de no tener ganas
De comprarme un boleto de regreso al ayer
Y entre tanto que tengo
No encuentro razón suficiente pa' olvidarme de ti

De tu mano pequeña diciéndome adiós
Esa tarde de lluvia en San Juan
Con los besos que llevo conmigo
Que son solo tuyos y nunca te di
Por andar ocupado en el cielo
Me olvide que en el suelo se vive mejor
Mi boricua, mi india, mi amor,
Mi asignatura pendiente...

Mi boricua, mi india, mi amor,
Mi asignatura pendiente...
 
 
P.D: Esta canción é moi significante para min,
porque cada vez que a escoito poñome a chorar,
nn porque estea triste senon porque cada vez, 
que a escoito está unha persoa moi especial
ao meu carón, e non quero que marche nunca,
porque como di a canción "No encuentro razón 
suficiente pa' olvidarme de ti".

ALGUÉN DIXOME UN DIA QUE...

Unha desilusión pode ser mais forte que un amor, pois nun isntante podelo perder para toda a vida. O alma, o corazón, ...sentes que todo xira, pero ti traballaches tanto, soñabas tanto...e agora todo simplemente se acabou.
Sentes gañas de chorar, de gritar, de rír, de cantar, de arrancarte o alma e o corazón, de non pensar máis, de creer que todo foi un soño e que onte xamáis se irá.
Aferraste ao recordo, a cada instante dese gran amor...
Non te queres dar conta, de que foi só unha ilusión.
Tonto corazón!!!, como soñas, sentir de nuevo o seu calor, pero non te das conta de que o tempo e a distancia é grande?? E algún día só terás que dicir adeus...Ainda que te destroces
O que foi onte para hoxe todo acabou

Quérote

Devolvécheme a risa,
que olvidaba que ainda tiña.
Devolvéchesme a ilusión,
volvo sentir que quero,
que quero verte por sempre,
que xamáis te olvidarei,
que o teu recordo na miña mente,
siempre estará impasible,
que pase o tempo que pase,
non saldrás do meu corazón.







Quérote

miércoles, 12 de diciembre de 2007

A banda dos ratos!!!

No pobo dos ratos
é cousa normal
que a xente teña
afeizón musical.

Os curmáns de Luisa
que son moi festeiros
armaron unha banda
que toca de medo.

Rubén toca o saxo,
Raúl o trombón,
Rosa a trompeta,
Roxelio o tambor,
Ramón toca o bombo,
Rita toca a frauta,
Roque o clarinete,
Raquel toca a gaita,
Román toca os pratos,
Rodrigo a tuba e
Roberto dirixe coa súa batuta.

Cando desfila
polas rúas da vila,
todos os veciños
saen para oíla.

ESCRITO POR: Mon Daporta Padín

domingo, 9 de diciembre de 2007

Peliculas Disney! Qué pasada!!! O rei león

As películas de Disney son unha pasada, eu son unha rapaza de 19 anos e non me canso de ve-las, poque podelas ver sendo neno, adolescente ou persoa maior, porque disfrutas como un anano.


O REY LEÓN

Simba é o noso protagonista, un pequeno león ao que o seu tío engana para que abandone a manada...

Nala, amiga de Simba dende que eran pequenos...

Mufasa, rei da manada e pai de Simba...

Scar, irmán de Mufasa, engana ao seu sobriño Simba para facerse o rei da selva...

Timón e Pumba, amigos de Simba ao que recollen na selva e o crian...

Rafiki, mono "vidente" da manada e Zazu man dereita do rei Mufasa...

Shenzi, hiena amiga de Scar que tambén desexa facerse coa manada

P.D: Seguirei con máis peliculas Disney!!! Ata mañá!!

Bks lectores!!

Himno Galego 100 anos con él!






Os Pinos.
¿Qué din os rumorososna costa verdecenteao raio transparentedo prácido luar?¿Qué din as altas copasde escuro arume arpadoco seu ben compasadomonótono fungar?
Do teu verdor cinguidoe de benignos astrosconfín dos verdes castrose valeroso chan,non des a esquecemento da inxuria o rudo encono;desperta do teu sonofogar de Breogán.
Os bos e xenerososa nosa voz entendene con arroubo atendeno noso ronco son,mais sóo os iñorantese féridos e duros, imbéciles e escurosnon nos entenden, non.
Os tempos son chegados dos bardos das edadesque as vosas vaguedadescumprido fin terán;pois, donde quer, xigantea nosa voz pregoaa redenzón da boanazón de Breogán.

Fixo 100 anos que este cabaleiro, Eduardo Pondal (marido de Rosalía de Castro) leeu este "poema", este himno no Gran Teatro de “La Habana”,por iso é o único símbolo galego que non foi contestado ou criticado, polo que esperta a adhesión de tódolos medios nacionalistas e rexionalistas e de persoas que non se distingan por un excesivo celo centralista. Debemos de estar orguiosos de ter un símbolo coma este, e que se siga racordando como o que é un simbolo moi importante para nós e para os nosos antepasados porque pasou por moitas vicisitudes, dende a prohibición absoluta, en tempos de restricción espiritual e expresiva, ata a permisividade total, sen obstáculos nin censura, pasando por situacións intermedias, moitas veces ambiguas, nas que se tolerou a súa práctica, pero interpretado como unha canción mais dentro do rico folklore galego.
Viva o Himno Galego!!!!

martes, 4 de diciembre de 2007

DIFERENCIAS ENTRE AMIGOS Y MEJORES AMIGOS...

Amigo: Te piden permiso para agarrar agua o comida
Mejor amigo: Son la razón por la cual no tienes comida en tu nevera

Amigo: Llama a tus papas como Señor y Señora
Mejor amigo: les dice PAPA! MAMA!...

Amigo: Te sacaría de la cárcel
Mejor amigo: estaría al lado tuyo diciéndote 'pero que cagada!!!!!!!'...

Amigo: No te ha visto llorar
Mejor amigo: No le diría a nadie que has llorado pero se cagaría de la risa de ti cuando ya no estuvieras triste...

Amigo: Te pide prestadas tus cosas un par de días y te las devuelve
Mejor amigo: Pierde tus cosas y te dice 'oye que no se donde lo deje'...

Amigo: Solo sabe algunas cosas sobre ti
Mejor amigo: Podría escribir un libro con todas las cosas que te han pasado y las tonterias que has hecho...

Amigo: Te dejaría de hablar si los demás lo hacen
Mejor amigo: casca a los hijos.... que te dejen de hablar...

Amigo: Toca la puerta de tu casa
Mejor amigo: entra hasta tu cuarto y grita 'que tal?'...

Amigo: Solamente son durante el curso, las horas de trabajo o las fiestas
Mejores amigos: las 24 horas del dia los 365 dias del año por el resto de tu p...vida...

Amigo: Tu kita la cerveza (o lo que estes tomando) cuando vea que estas borracho
Mejor amigo:Tambaleandose va hacia ti y te dice 'hasta el fondo!!! hijo.... porque aqui no desperdiciamos nada'...

Unha idea interesante!!!!!

As ambulancias e o SAMUR deronse conta de que a menudo, nos accidentes de carretera, os feridos levan encima un teléfono móvil. Sen embargo, á hora de intervirlles, non se sabe a quén contactar da lista interminabel de números. Lanzannos por tanto a idea de que todo o mundo añada sua axenda do teléfono o número da persoa coa que contactar en caso de urxencia baixo o mesmo pseudónimo. O pseudónimo internacional é ICE (= In Case of Emergency).
Baixo este número inscribiremos á persoa a que chamarán os bombeiros, policías, ambulancias, protección civil.....Cando haxa varias opcions podremos señalalas como*ICE1, ICE2, ICE3,* etc. É sinxelo, non costa nada e pode axudarnos moito! Que opinades???

Moraleja médica

Un muchacho se gradúa de médico y el padre le regala un auto.Para estrenarlo se va solo a recorrer el norte del país.Llega a un puebo y va a la estación de servicio a cargarcombustible.La estación estaba vacía y nadie lo atendía.Toca la bocina y aparece un muchachito y le dice:
-Señor no lo va a atender nadie, se murió la hija del patrón y están todos en el velatorio.
El muchacho piensa "¿y ahora qué hago?"
Entonces, como no podía seguir, se va al velatorio. Se acerca al ataúd y ve algo raro. Llama al padre de la muerta y le dice:
- Yo soy médico y esta mujer no está muerta, está en un estado catatónico.¿Tiene novio la chica?
- Si. -dice el padre-
Entonces el joven doctor dice:
- Bueno, que lleven el cuerpo a unahabitacióny el novio le haga el amor.
¿En serio doctor?-pregunta el padre
-Sí, llévenla a la habitación y que el novio le haga el amor.
El novio se lleva a la semimuerta a la habitación, le hace el amor durante una noche y la joven resucita. La chica volvió en sí muy animada.Todos festejan, cargan con gasolina el auto del doctor y éste sigue su viaje.A la vuelta del viaje después de varios días paseando por el norte, el médico decide pasar por el pueblo a ver como estaba la chica, a saludar a la simpática gente y cargar gasolina. Va a la estación de servicio y toca la bocina, y no había nadie. Aparece el mismo muchachito de la vez anterior y le dice:
- Doctor, menos mal que volvió, hace una semana se murió el abuelo Don Zoilo,ya le ha dado por culo medio pueblo y todavía no lo pueden resucitar!!

Moraleja: La misma medicina no sirve igual a todos. Y sobre todo...>¡¡¡No te automediques!!!

domingo, 2 de diciembre de 2007

Infancia feliz!!!!

Acabame de chegar este correo e fixome evocar a miña niñez...... cando chegues a última frase..., ¡¡vas a sonrír!!

Acordaste de...

- Aquel tempo, cando as decisións importantes tomabanse mediante un práctico... "Pito-pito gorgorito... ¿ónde vas ti tan bonito?"... a era verdadeira... pim pom fora!"

- Podí­anse deter as cosas cando se complicaban cun simple..." Non valeu" ou "Iso non vale" ou "Trampa, noon, trampa"


- Os erros arreglabanse dicindo simplemente..."Comezamos outra vez"

- O peor castigo e condena era que che fixeran escribir 100 veces... "Non debo..."

- Ter moitos cartos, so significaba poder comprarte un xeado ou unha bolsa e chucherí­as a salida do cole...

-Facer unha montaña de area , podí­a mantenernos felizmente ocupados durante toda unha tarde...

- Para salvar a todolos amigos nas collidas bastaba cun grito: "¡Por mín! ¡Por todos os meus compañeiros e por mín primeiro!"

- Sempre descubrí­as as tuas habilidades máis ocultas, a causa dun " ¿A que non fa
s esto?"

- Non habí­a nada máis prohibido que xogar con lume...

- ¡TONTO O ÚLTIMO! Era o único que nos fací­a correr coma tolos ata que sentí­amos que o corazón se nos saí­a do peito...


- O ladrón e policía eran so un xogo para o recreo, e por suposto eran moito máis divertido ser ladrón que policí­a...

- Os globos de auga eran a máis moderna, poderosa e eficiente arma que xamáis se inventara...

- A maior desilusión era so ser elexidos últimos para o equipo do cole...


- Os irmans maiores, eran o peor dos tormentos, pero tamén os máis fieis e feroces protectores.


- Nunca faltaban os caramelos que tiraban os Reises Magos, nin os cartos que nos deixaba o Ratonciño Pérez baixo a almofada...

- " GUERRA" só significaba arroiarse tizas e bolas de papel durante as horas libres na clase...


- Os xeados e a leite con galletas constituí­an o grupo dos alimentos básicos e esenciais.


- Quitar as rodas pequenas á bici significaba un gran paso na túa vida.

O maior negocio do siglo era conseguir cambiar os dez cromos repetidos polos que facía tanto tempo que buscabas...

-Facer cabanas con ramas cando íbamos de excursión ao campo entretiñannos durante horas... Ata que viñ­an avisarnos de que tiñ­amos que marchar e chorábamos desconsolados...

- Todos admirabante si lograbas cruzar a comba mentras saltabas...


- Era un gran tesouro si atopabas trozos de escaiola nos cubos do lixo e poder dibuxar no chan e xogar...


- Sentarnos frente ao televisor las 5 en punto cos ollos desencaixados para ver Barrio Sésamo


- Creerte superman o supergirl... e poñerte o "babi" do cole a modo de capa mentras subidos en calquer escalón desexabas con todas as tuas forzas poder volar coma eles...

- Todas estas simples cousas fací­annos felices, non necesitábamos nada máis que un balón, unha combaey dous amigos cos que facer o ganso durante todo o dí­a...

EI PODES RECORDAR A MAIORÍA DESTAS COUSAS E CONSEGUIN QUE SONRIAS.

ENTONCES SIGNIFICA QUE TIVERON UNHA INFANCIA FELIZ...E QUE TODAVÍA LLES QUEDA DENTRO ALGO DO NENO QUE ÉRAMOS NON FAI TANTO TEMPO

ASÍ QUE ENVÍA ESTO AO QUE NECESITE UN PEQUENO DESCANSO NA SUA APRETADA E AXITADA VIDA DE ADULTO OU QUE ESTÁ ENTRANDO NELA E SE AGOBIA.

¡NUNCA PERDADES AO NENO Q LEVAMOS DENTRO!

ÉL/ELA DA SENTIDO A NOSA VIDA

Por cierto... ¡¡O ÚLTIMO QUEDASE CON ELA!! Agora, llevala ti ...

P.D: Grazas Lule por este mensaxe tan bonito. Haber cando me fas un comentario creo k agora tocanche seis de golpe!!!! jejeej. Bks wapa!! Coidate: